Comfort van toen...

Zoals ik wel vaker schreef: op de tuin is het 'back to basic': we hebben geen gas en elektriciteit. Verwarmen gebeurt met de houtkachel, licht komt van kaarsen en olielampjes en koken doen we in de oven van de kachel of op petroleumstelletjes. Water is er wel, alleen moeten wij de leiding nog steeds aansluiten. Omdat er eerst sprake was van vervangen van het hele leidingnet op de volkstuin hebben we daar tot nog toe mee gewacht (en we kwamen er gewoon niet aan toe...) 

Riolering is er ook, en een toilet was dan ook één van de eerste dingen die we in het huisje maakten. We spoelen deze (bij gebrek aan leiding water) door met een emmer slootwater *Ü* Sommigen tuin-buren hebben in hun huisje een badkamertje gemaakt. Zo'n soort caravandouche zeg maar, want meer ruimte is er meestal niet, hoewel er ook iemand is met een bubbelbad (op de aggregaat)! Bij ons ontbreekt de douche, wassen gebeurd aan de aanrecht. Maar kom, al leven we er dan zo'n beetje als 'toen', een klein beetje comfort willen we toch wel! 

Een 'badkamer van toen' moest er dus komen, en zie daar...

Een échte oude wastafel, compleet met wasstel! Het is een 'ouwetje' uit de familie. Mijn oma weet nog dat toen haar zusje geboren werd de wastafel met wasstel er al stond. Minstens 80 jaar dus! Dat maakt het voor mij wel bijzonder. Mijn overgrootmoeder (waar het van geweest is) heb ik nooit gekend, wel m'n overgrootvader. Als jong kind kwamen we bij hem op de boerderij. Niet zo vaak, ze woonden een eind weg. Het mooiste vond ik de pomp die zij nog hadden in de keuken... (of  was het in de stal?!) 

Het tafeltje kan ik me van daar niet herinneren, het zal wel in de slaapkamer gestaan hebben. Desondanks ben ik er reuze blij mee!

Het blad is van marmer, en het wasstel is nog compleet: lampetkan, waskom, zeep- en kammenbakje en een po. De afgelopen jaren stond het bij verschillende tantes en nu mogen wij er dus van genieten! Er hoort ook nog een stoeltje bij, die hebben we wel, maar staat niet op de foto. Gerbrand wil het stoeltje wat steviger maken want het is nu wat wiebelig. 

Overigens hebben we het wasstel na de foto van het tafeltje gehaald en hoger gezet, want Lydia wilde het graag ook eens bekijken en voor kleine kinderhandjes is het me wat te dierbaar. Juist de wetenschap dat dit in mijn familie jarenlang gebruikt is maakt het voor mij prachtig, daar kan geen douche of bubbelbad tegen op :-) (In het tuinhuis dan hé, thuis vind ik een echte badkamer toch wel erg fijn :-))