Lydia 7 jaar, flink wat zomerkleren gemaakt

Is het écht nog maar 7 jaar geleden dat ik jou voor het eerst in m'n armen hield? Je bent nu al zo'n grote meid aan het worden! Lydia, ons eerste wondertje! Wat zijn we blij met jou! 

Zeven jaar: een hele dame al weer! En je weet meestal wel wat je wil (of niet wil) en wat je wel en niet leuk vindt. Neem nou deze verjaardagsjurk:

Het vogeltje moest voorop komen, er moesten plooitjes in de jurk komen en de strik moest dan bovenaan in het midden. Ook voor de achterkant waren wensen: de poesjes moesten aan de ene kant van de rits, het kroontje aan de andere kant. En o ja, laat die ballerina maar weg. En dat allemaal uit 1 meter stof...

Maar het is gelukt, en zaterdag stond je daar te stralen in je nieuwe jurk! Met shirt er onder en vest omdat het lente weer op zich liet wachten, maar dat mocht de pret niet drukken.

Wachtend op de visite: wanneer komen ze nou?!

Vooruit, even m'n vest laten zaken om de achterkant van m'n jurk te laten zien, maar wel in de gaten houden of de visite inmiddels arriveert ;-)

En vandaag dan weer een nieuwe zomerjurk aan om op school te trakteren. weer met shirt eronder en een vest erover. Dit keer jurk Kolibri uit een ottobre (3?) van vorig jaar, gemaakt van een vrolijk katoentje met bloemetjes en lampionnetjes. 

Ook met plooien, die vindt Lydia ineens helemaal leuk, maar het mooiste van deze jurk is eigenlijk wel de achterkant met de bandjes en de strikken. Even het shirt weg denken en er lekker bruine armen/ schouders onder denken, dan wordt je toch vanzelf vrolijk?!

Al heel de dag naar school aangehad en dus ietwat kreukelig, maar vooruit...

En morgen is het weer feest, dan viert de juf haar verjaardag. En daarom wilde onze jonge dame dan wel heel graag nog een nieuwe zomerjurk aan, met zwanen erop, juist vanwege de naam van de juf!

En ach ja, als de stofjes dan toch al klaar liggen en het patroon van de Nivalis nog past, dan zit dat toch ook weer in een middagje in elkaar. Een heerlijk patroontje, wat ik inmiddels al heel wat keren maakte.

Nog even van dichtbij om de zwaantjes goed te kunnen zien...

Kleine man is ook bijna jarig. Dat vraagt natuurlijk ook om iets nieuws! En nee, hij houd niet van roze en van bloemetjes, maar van tractors, auto's en alles wat daar maar enigszins op lijkt. 

Hij is dan ook super blij met dit shirt! Het patroon komt uit dezelfde ottbre als jurk kolibri, ik meen nummer 3-2016. Een fijn patroontje, wat wel iets smal valt, maar dat is makkelijk op te lossen door de midden voor en midden achter een halve cm vanaf de stofvouw te leggen bij het knippen en dan zit het prima! Dit shirtje was eigenlijk een proefversie, vandaar dat de tractor ook niet netjes in het midden zit. Zuinig geknipt uit, het voor mijn doen, dure lapje, zodat ik er nog een paar met koeien en andere kleuren tractors uit kan halen. En ja, ook deze groene tractor met kar moet er nog een keer uit maar dan wel netjes recht in het midden ;-)

Het shirt heeft overigens gewoon korte mouwen, die witte mouwen zijn van zijn rompertje...

Een ander patroontje geprobeerd voor het shirt met de bootjes. Dat werd geen succes: veel te wijd en te kort. Dus alles weer losgehaald en opnieuw het shirt uit de ottobre genomen. Maar omdat het shirt ook te kort was er maar een blauw randje onder gestikt. Nee, geen verjaardagsshirt, maar voor gewoon thuis te spelen wel prima. En ook hier nog stof van over voor een nieuwe versie. Wat gebruik je weinig voor zo'n klein manneke. Hij is bijna 2, maar maat 86 past nog prima. Dat ben ik niet gewend met zijn grote zussen! 

De reactie van onze kleine man op dit shirt? 'Niet auto - bah!' Ha ha, zo klein en nu al duidelijke voorkeuren! 

Nienke groeit ineens ook weer uit haar kleren. De kast werd ineens wel heel leeg. Ze draagt het liefste tricot en omdat ik voor mezelf een jurk verprutste (daarover een andere keer meer) maakte ik voor haar, uit mijn verprutste jurk een simpel donker blauw tricot rokje, model Liv, zonder zakken. Zo klaar dus. Onderaan links maakte ik met hotfix een klein plaatje erop van een me-to-you beertje en dat leverde een heel gelukkig meisje op. 

Helaas was ook haar Nivalis jurkje met vogeltjes te klein geworden. Die kon ze toch maar moeilijk afstaan aan haar nichtje. Dus toen ik hetzelfde stofje ergens op internet tegen kwam twijfelde ik geen moment en bestelde meteen. Toen het lapje de volgende dag binnen kwam stond ik even beteuterd te kijken: het was geen tricot, maar exact hetzelfde lapje in katoen. Toen ik nog eens goed op de factuur en in de webshop keek zag ik dat dat klopte: ik had er gewoon overheen gelezen...

Dat werd dus geen Nivalis, die moet echt van rekbare stof. Maar in het boek 'zelfgemaakte kleertjes 2' zag ik een jurkje wat ik ook wel goed bij m'n vrolijke meid vind passen: jurkje Nina. 

Altijd even spannend als je voor het eerst een nieuw patroon gaat gebruiken, zeker als je nog nooit eerder met patronen van dat merk hebt gewerkt. Maar ik moet zeggen: het werkte super lekker, klopte gewoon overal en het past ook prima. Heerlijk! De volgende jurkjes met patroontjes uit dit boek liggen al geknipt klaar! 

En ja, Nienke is heel blij met haar nieuwe vogeltjes jurk, ook al is die dan niet van tricot! Zaterdag, op de verjaardag van Lydia wilde zij het jurkje ook meteen aan. Vooruit maar hoor kind, met shirt er onder en vest erover kan dat wel voor zo'n feestdag ;-) 

Vooruit, nog een setje voor Lydia. Ik kocht afgelopen herfst een couponnetje van een halve meter en maakte er nu, op verzoek van Lydia een liv-rokje zonder zakken van. Vervolgens gebruikte ik de restjes voor een bijpassend shirt. En ja, dat was dus echt passen en meten. Als je goed kijkt zie je dat de mouwtjes verschillend zijn: het ene mouwtje heb ik op z'n kop uit de stof genomen omdat het anders niet meer paste... Als basis voor het shirt nam ik trouwens het Nivalis jurkje: lekker makkelijk dan hoefde ik geen nieuw patroon uit te tekenen...

Omdat het shirt wat kaal was aan de voorkant maakte ik daar nog maar iets op met hotfix steentjes. Et voilla: weer een zomersetje klaar!

Mocht je nu denken dat ik klaar ben voor de zomer: nee, de lapjes voorraad heeft nog genoeg te bieden en (gelukkig) groeien de meiden hard en kan ik dus nog wel even vooruit! Ik heb met mezelf afgesproken dat er eerst flink wat weg gewerkt moet worden voor ik weer nieuwe lapjes mag kopen, anders past het niet meer in de kast, dus ik hoef me niet te vervelen.

En ja, voor mezelf kan er ook nog wel iets nieuws bij. Ik maakte al een paar voorjaarsjurken, maar nu nog een fotograaf zoeken hier in huis die tijd en zin heeft om moeders op de kiek te zetten!