Weken met lief en leed

Weken met lief en leed: dat past bij de afgelopen 2 weken. 

Vorige week is onze lieve oma en oude omi overleden. Het is voor ons echt een troost dat we mogen weten dat ze nu voor altijd Thuis is! Dat was haar troost, daar sprak ze over en daar verlangde ze naar. Ze was 96 jaar, we mochten haar dus lange tijd in ons midden hebben. De vele herinneringen die ik aan haar heb zijn erg dierbaar. 

We waren er allemaal wat door van slag de afgelopen dagen. 

Aan de andere kant ging alles ook 'gewoon' door: het thuis onderwijs voelt al weer vertrouwd. 

We beginnen de dag met het luisteren naar een Bijbelverhaal van de Driestar en gaan daarna aan de slag.  Lydia werkt op haar chromebook van school, Nienke op mijn oude laptop en samen met Joas werk ik op mijn laptop. Hij hoeft natuurlijk niet zo veel op de laptop te doen, maar zijn jufs sturen elke morgen een gezellig berichtje. Eind van de middag krijgt hij nog eens een berichtje met foto's van klasgenootjes van die dag. Op die manier blijven de kinderen toch een beetje op elkaar betrokken. Verder krijgt hij voor elke dag een pakketje met de werkjes etc. In het berichtje van de juf wordt uitleg geven over deze werkjes. Joas is meestal rond koffietijd klaar met zijn werkjes. Nienke is een uurtje later ook zover. Tegen het middag eten kan Lydia ook haar schoolwerk afsluiten. 

De meiden werken behoorlijk zelfstandig. Natuurlijk vraagt het tijd en energie, en op de dagen dat ik werk moet Gerbrand naast zijn gewone werk ook nog de kinders helpen bij hun schoolwerk. Dat is best intensief. Maar aan de andere kant is het ook best boeiend om een poosje zo mee te maken wat ze allemaal doen met en voor school! We zoeken er maar de positieve kant van ;-) 

Vorige week zaterdag genoten we van de sneeuw. Vooral Joas en Nienke konden er geen genoeg van krijgen! Jammer voor hen dat de sneeuwpret maar voor 1 dagje was... 

Ondertussen zijn we ook 'de piep' aan het verbouwen. De lelijke wanden van geplastificeerd spaanplaat hebben we eruit gehaald en vervangen door hout. We hebben ook weer een klein houtkacheltje. Helaas deze keer zonder pizza oven (zoals in het oude tuinhuis) want zo'n kachel geeft veel te veel warmte  voor zo'n kleine schaftkeet. Met een wonderpan kunnen we toch nog wat bakken. Het kacheltje moet nog aangesloten worden, maar het staat alvast heel gezellig! 

Het keukentje hebben we ook voorzien van 'handgrepen': grappig hè?!

Lydia bedacht een leuk lekker plannetje: zullen we eens marsmellows roosteren boven de tafelhaard? Dat klonk natuurlijk wel heel aanlokkelijk! 

Vanmiddag in 'de piep' genoten we dan ook van de gezelligheid en de zoete hap, mmm! 

En zo werden het weken vol lief en leed, met een lach en met een traan.