Op de fiets

Een kleine maand geleden deden we 'tikkertje' in blogland.

Ook ik werd getagd en mocht toen 10 dingen over mezelf vertellen. Leuk natuurlijk, maar toch was er iets wat er daarna aan me bleef knagen...

Wat was het geval? Ik vertelde dat 'duurzaam' en 'genoeg' centraal staan in ons leven, juist ook als praktische invulling van de scheppingsopdracht. Maar een paar regels verder biechtte ik op dat ik wel heel makkelijk de auto pak. Tja... en dat valt natuurlijk niet met elkaar te rijmen! En juist doordat ik dit hier schreef werd ik me daar nog eens extra bewust van.

Er zijn natuurlijk best wel goede smoezen te bedenken zoals het feit dat je voor veel dingen in ons kleine dorpje niet terecht kan en dan al snel wat grotere afstanden moet afleggen. (Woon/ werk verkeer 30 km per dag, boodschappen/ bieb/ markt ruim 12 km, retourtje naar onze tuin ruim 20 km) Maar toen ik nog op school zat fietste ik toch ook die 10 km heen en weer terug, dus waarom nu niet wat vaker op de pedalen?!

Ik had het er regelmatig met Gerbrand over. Als ik nu naar m'n werk ga fietsen, en ook de boodschappen enz. wat vaker op de fiets doe, welke voordelen heeft het dan? Nou, dat zijn er nogal wat:

1. Duurzamer bezig

2. Gezond

3. Voordeliger (nu tanken we voor zo'n € 40,- per week!) 

4. Ontspannend

5. Last but not least: fietsen is Gerbrand z'n grote hobby

Reden genoeg voor Gerbrand om het dus aan te moedigen! Dus werd m'n stalen ros uit de schuur gevist en weer wat kleine ritjes door het dorp gemaakt. Maar ja, echt goed was die fiets niet meer te noemen. (Understatement ;-)) En na wat wikken en wegen werd er dan ook voor een nieuwe fiets besloten. Zo'n transport fiets vond ik wel wat, met zo'n leuke mand voorop. Maar Gerbrand (en de fietsenmaker) keken meer naar het praktische. Ik moest even aan het idee wennen, maar na wat testritjes was ook ik om. Jawel: een e-bike! En dat terwijl ik nog lang geen 50 ben :-0 Maar voor deze afstanden is het ideaal, zeker als je bedenk dat er bij ons nogal wat 'hobbels' te nemen zijn voor je goed en wel het dorp uit ben! Eerst het spoorweg viaduct, dan de snelweg, vervolgens de doorgaande weg en dan kom je uit op prachtige dijkjes (met 'altijd' tegenwind). En nu haal ik eindelijk zelf weer eens mensen in ipv dat ik steeds maar ingehaald wordt! De afgelopen 2 weken heb ik al meer gefietst dan de afgelopen 2 jaar geloof ik.





het kerklaantje, foto www

Neem nou vanmorgen: in de schemering stapte ik op. Aan het eind van de straat reed ik het park in waar de herten me vriendelijk na staarden. Vervolgens fietste ik een kilometer of 2 langs de havens waar ook altijd genoeg te zien is. Aan de andere kant van de snelweg kwam ik op de dijkjes waarbij ik genoot van de laaghangende nevel waar de koeien half bovenuit kwamen, de eenden die in de sloot snaterden en de zwaan die klapwiekend over vloog. Ondertussen kwam de zon als een goudgele bal aan de horizon en fietste ik langs stage huizen en over het oude, smalle kerklaantje. Tussen de hoge, statige bomen door ving ik een glimp op van het kasteel en toen was ik alweer bij het smalle witte bruggetje. Vervolgens de Graaf Benticklaan op: alleen de naam is al prachtig toch?! Het laatste stuk nam ik om der tijd wille de 'fietssnelweg': een mooi glad fietspad dat rechttoe rechtaan langs de doorgaande weg loopt. Niet echt bijzonder, maar ook hier zag ik nog wat Fazanten. Het was een heerlijk begin van de dag!

Na een dag hard werken fietste ik in het zonnetje naar huis. Omdat ik nu de tijd aan mezelf had koos ik de weg door de polder, over allerlei dijkjes. Ook nu was er vanalles te zien: boeren die met hun tractoren de zware, zwarte klei omploegden zodat het lag te glanzen in de zon, de boomgaard waar de laatste appels de kleur aangaven, een paard voor een boerenwagen, oude boerderijen met kleurige dahlia's in de tuin...

Een halfuurtje later was ik thuis, en ik moet het eerlijk zeggen: met de fiets is écht veel lekkerder dan met de auto! En de tijd? Met de auto 20 minuten, en nu (met e-bike) 30 minuten!

Ondertussen hebben we ook al wat tochtjes gemaakt en Gerbrand vindt het veel leuker nu: hij hoeft niet meer 'in te houden' want ik houdt hem gewoon weer bij! Lydia vindt het ook geweldig, ze zit het hele eind te zingen en zwaait naar iedereen die we voorbij rijden :-)

Dus zie je iemand met een zingend, zwaaiend meisje achterop en met een vaartje van 27/ 28 km p.u. voorbij komen dan weet je wie het is...