Kleding gemaakt, tuin en Koningsdag 2020

 Het stond al een poosje op mijn lijstje, maar op de één of andere manier zat ik er tegenaan te hikken: een paar korte broeken naaien voor Joas. Hij draagt graag korte broeken, het liefst van "zachte stof" (geen spijkerstof dus) met elastiek bovenin en zonder rits/ knoop, want dat is veel makkelijker ;-) 

Nu zit hij echt in een groeispurt, de meeste korte broeken van vorig jaar past hij niet meer. Dus toch maar achter de naaimachine gekropen voor hem. Het patroon is de Brevis van Sofilantjes. Van verschillende mensen hoorde ik dat hij vrij ruim valt, dus eerst maar een proefmodel gemaakt van een lap french terry die er nog lag. Er zaten wat schoonheidsfoutjes in (geen naadband gebruikt, waardoor de zakken een beetje wijd staan) maar Joas was helemaal tevreden: hij noemt het een sportbroek en wil er nog een heleboel meer van! ;-)

Het klopt inderdaad dat de broek vrij ruim valt. Joas draagt maat 116, maar bij diverse gekochte broeken wordt dat al weer klein. Van de Brevis maakte ik ook maat 116 en deze is ruim zat. 

Lydia verveelde zich. Dus een lapje uit de voorraad gehaald (ideaal zo'n voorraadkast!) en maakte voor zichzelf een rokje terwijl ik voor Joas Brevis broekje 2 maakte. 

Nu nog een bijpassend shirt maken! 

En Joas was ook weer dik tevreden met versie 2. Deze maakte ik van French Terry met jeans look. Eerst was hij nogal verontwaardigd: ik wil een zachte broek, geen spijkerbroek! Totdat hij er achter kwam dat déze spijkerbroek toch echt zacht is, ha ha!

Helaas brak de meest rechtse naald van mijn coverlockmachine. Het restant van de naald zit op de één of andere manier muurvast, ik krijg hem er met geen mogelijkheid uit. Nog nooit eerder meegemaakt, ook niet met mijn andere machines... Nu heb ik dus maar de middelste naald en de linkernaald gebruikt, waardoor de naden van de zoom wel dicht op elkaar zitten. Maar vooruit, ik kon in elk geval het broekje afmaken. Nog even verzinnen hoe ik de afgebroken naald alsnog los kan krijgen...

Voor mezelf maakte ik nog een simpel shirt van tricot met heel kleine bloemetjes. Bij het afknippen van het laatste draadje knipte ik in de stof. Balen! Dus nu meteen een nieuw tuin-shirt erbij.

Op de tuin groeit het allemaal goed. De eerste aardbeienplantjes bloeien!

En poolbraam Sofia ook. Dat is voor ons een nieuw plantje, en wordt ook wel Noorse braam of  kruipbraam genoemd. Ik kwam het op internet tegen toen ik wat fruitbomen en struiken bestelde. En ja, toen zat het zomaar 'ineens' in het winkelmandje. Het blijft een laag plantje (10-15 cm) heeft leuke bloemetjes en krijgt daarna rode vruchtjes. Ik ben benieuwd! Hij bloeit nu in elk geval volop!  

En toen was het 27 april: Koningsdag en mijn verjaardag. Weer zo'n rare verjaardag. We krijgen er inmiddels ervaring mee om van zulke dagen tóch een feestje te maken. Eerder waren de kinders al jarig en vierden we een thuis-verjaardag zonder visite. Ook vierden we onze trouwdag (15 jaar getrouwd) waarvan de kinders een heel feest hadden gemaakt. Ze hadden de hele kamer versierd met zelfgemaakte slingers, linten, lampionnen en ballonnen. 

Joas had ergens uit de kast een vlinderdas opgedoken en die omgedaan. Prachtig hé?! Nienke had ook nog een krans om haar hoofd gemaakt. De tafel was gedekt, er stond zelfs een bosje fluitenkruid op tafel! Ze hadden mooie knutsels gemaakt als cadeautjes en deden spelletjes en toneelstukjes. Echt heel lief allemaal! 

Omdat Nienke en ik die middag tussen 17.00-18.00 uur vioolles (via de laptop) hadden hebben we de volgende dag alsnog het gourmetstel op tafel gezet, dat was dan weer een verrassing voor de kinders!

En nu dus Koningsdag en mijn verjaardag. Mijn verjaardag is de laatste jaren tóch al een rare dag nu het samen valt met Koningsdag, maar dit jaar wel extra... 's Morgens maakten Gerbrand en de kinders weer een feest ontbijt met warme broodjes, croissants, donuts etc. Wat een verwennerij! 

Voor mijn verjaardag kreeg ik vooral tuinplanten: de stokrozen die ik erg graag wilde voor de pipowagen, een magnolia, phlox, echinacea én een abonnement op het tijdschrift tuin op tafel. Natuurlijk ontbraken ook nu de knutsels en knuffels niet!

Na het ontbijt haalden de meiden hun instrumenten tevoorschijn. Sinds september zit Lydia op dwarsfluitles en Nienke (en ik) op vioolles. De dwarsfluitlessen liggen momenteel stil, maar de vioollessen gaan door via Zoom op de laptop. Nu stuurde de viooljuf ander halve week geleden een berichtje over # Wilhelmus 2020 : het spelen (en zingen) van het Wilhelmus om 10.00 uur. Nienke mocht proberen of zij dat ook kon spelen. Een leuke uitdaging voor haar. Tot nog toe speelde ze alleen op de A en E snaar, en met 3 kruizen, maar voor het Wilhelmus was ook de G snaar en een andere vingerzetting (maar 1 kruis) nodig. Maar ze ze oefende de hele week en ze deed het!! 

Lydia wilde ook wel graag mee spelen op haar dwarsfluit, maar ook voor haar was het een uitdaging, want er waren 2 noten bij die ze nog niet geleerd had. Maar na een week oefenen kon ook zij het!! Wat was ik trots toen om 10 uur mijn meisjes buiten stonden om het Wilhelmus te spelen!! Helaas lukt het me niet om het filmpje hier te plaatsen...

Na de koffie maakten Lydia en ik van alles klaar voor een picknick. Toen ik pas met de kinders een rondje ging fietsen kwamen we op een fietspad hier vlak bij huis waar we nog nooit eerder geweest waren. De kinders vonden het daar zo mooi dat ze meteen zeiden dat ze daar nog een keer naar toe wilden: "en dan moet papa mee en dan gaan we picknicken!" Dat leek ons nu een mooi moment. De meiden fietsten enthousiast vooruit. En het leuke was dat Gerbrand dit fietspad ook nog nooit eerder had genomen, dus wezen ze hem op allerlei mooie plekjes en bijzonderheden die we de vorige keer hadden ontdekt: eenden met een rij jonge eendjes achter hen aan, schildpadden die op een dikke tak van het zonnetje zaten te genieten en vervolgens een 'meertje' (een grote plas) waar heel veel kikkers zitten. Daar zijn we afgestapt om te eten. De meiden hadden boeken mee genomen en terwijl Joas samen met Gerbrand ging kijken of ze de kikkers konden vinden (we hoorden ze voortdurend maar zagen ze niet) lagen de meiden languit op het picknickkleed te lezen. In het 'bosje' iets verderop riep de koekoek terwijl de zwaluwen hoog in de lucht boven het aardappelland vlogen. Het was echt genieten! 

Na de picknick fietsten we naar huis om vervolgens naar de tuin te gaan. Zo konden de nieuwe plantjes meteen de grond in. 

Toen we weer thuis kwamen was het tijd voor een high tea met zelfgebakken wafels en andere lekkere dingen. Echt een feestdag dus! 

Als afsluiting van de dag hadden we nog sla uit eigen tuin met zelf gesneden patat. Een aardappelboer hier in de buurt kan zijn frietaardappels bijna niet kwijt. Dus kopen we nu de aardappels bij hem en snijden de patatten weer zelf. Dat hebben we jarenlang gedaan, maar de laatste jaren waren we voor het gemak toch weer over gegaan op diepvries patat. Een goede aanleiding om het nu weer zelf op te pakken. En ja, eigenlijk is dit toch veel lekkerder! Maar hoewel de kinders gek zijn op zelf gemaakte patat, dit keer aten ze er niet veel van. Ze zaten al vol van de picknick en high tea ;-) 

Ondanks alles was het dus echt een dag met een gouden randje!