Ons droomplekje, oogst en nog een elodie-jurk

Eigenlijk lag het er al een jaar of 2 *Ü* : een grote stapel laminaat én ondervloer via MP op de kop getikt. Bedoelt voor het tuinhuisje en in het kamertje van de meiden al grotendeels gelegd, maar verder niet gekomen... Dit weekend besloten we dat het nu eens tijd werd dat de rest ook werd gelegd, dus ging Gerbrand maandag meteen aan de slag (makkelijk als je eigen baas bent) en 's middags was de klus op de afwerking na (plintjes enzo) al geklaard! Had het daarom al die tijd in de weg gelegen?! Waarom hadden we dit niet gewoon al 2 jaar geleden gedaan?!


Neemt niet weg dat ik er super blij mee ben! De donker rode houten vloerdeeltjes waren heel sfeervol, maar het hout werkt behoorlijk in zo'n tuinhuisje. De kieren tussen de vloerdelen zaten allemaal vol met zand en modder - bijna niet schoon te krijgen! Het hele huisje lijkt nu ook meteen een stuk lichter en we zeiden vandaag dan ook tegen elkaar dat we eigenlijk de wanden ook maar eens wit moeten verven... *ooit* 


Ook zetten we meteen de 'nieuwe' tafel (een jaar of 2 geleden gevonden bij het grofvuil, maar van massief grenen en nog helemaal goed) op z'n plaats. Daar stond dus eerst de stapel laminaat...
Doordat we nu de 'nieuwe' tafel op z'n plek hadden kunnen we nu ook goed met elkaar aan de tafel zitten en kon de oude tafel weg - meteen plaats voor het ledikantje van Joas en het kastje dat zo in de weg stond in de keuken! Zie je wel dat het echt hoogtijd was dat we deze klus deden?!


Inmiddels werd er buiten ook al het nodige geoogst. Het vogelnet werd opzij getrokken en de fel rode aalbessen werden door mollige knuistjes in een zanderig speelgoed pannetje gedaan, of gewoon meteen in de mond ;-) Heerlijk, van zulk snoep mogen ze gerust zoveel ze willen!


En er was nog genoeg over voor ons allemaal!


Pauze houden aan de picknicktafel die ik een paar maanden geleden voor m'n verjaardag kreeg van manlief. Het wordt steeds meer ons droomplekje. Als ik m'n ogen een beetje dichtknijp is het net of we in een echte boomgaard zitten met hoog gras en veldbloemen rondom de tafel...  


Het zelfgebakken brood en de aardbeien zijn al wel helemaal echt!


In de bedstee van Lydia hebben we ook een vlaggenlijntje opgehangen. Toen ik zwanger was van Joas maakte ik een vlaggenlijn met zijn naam (en een meisjes variant voor als het een meisje zou zijn).  Lydia wilde dat toen ook graag en maakte toen deze slinger. 


Natuurlijk heb ik er wel wat bij geholpen, maar de figuurtjes bedacht ze zelf en samen knipten we die uit vilt. Vervolgens naaide ze die zelf met de hand op de vlaggetjes. Tenslotte hebben we het samen achter de lockmachine en naaimachine afgewerkt en in elkaar gezet, ze is er reuze trots op en ik ben trots op m'n meiske!


Als op de foto klikt kan je de mooie 'kleutersteken' zien, daar zit heel wat tijd en geduld in! 


Zomaar even een foto van m'n zonnestraaltje - de schat!

En nog een foto van de 2e Elodiejurk dit seizoen, want als Lydia een zwierjurk krijgt, wil Nienke er natuurlijk ook één! De stofjes lijken wel op elkaar, allebei mint groen met bloemen, maar die van Nienke is iets pittiger met rode bloemen er tussen en een rode strik. Ze vindt het geweldig - en maar zwieren! 


Samen aan de zwier... Daar doe je het toch voor?!


Inmiddels ben ik begonnen aan een rok voor mezelf, maar op de één of andere manier neem ik daar toch minder de tijd voor, eigenlijk vind ik het gewoon leuker om mooie jurkjes te naaien voor de meiden. Herkenbaar voor jullie? 

Reacties

Sandra zei…
Wat een happy family. Héérlijk en gezellig seg.
Aan picknicktafels hebben wij al vaak gezeten, maar zelf nooit één gehad. Lijkt me inderdaad wel heel erg fijn zo.
En ja. Vaak heb je van die werkjes waarvan je dacht: 'Had ik ze maar eerder gedaan!'

Groetjes.
Nou het ziet er niet alleen als een droom uit, volgens mij is dat het ook!
Je past zo in de landleven:)
Wij hebben al jaren een picknicktafel en eten er altijd aan, super...

Je jurkjes zijn heel mooi, leuk je meiden aan de zwier...
Mooi is alles geworden. En die jurkjes zijn geweldig. Dat is lang geleden dat ik zulke jurkjes voor mijn dochter naaide. Nu moeten het galajurken zijn een nog grotere uitdaging.

groetjes, Nicole
Wat een heerlijke plek hebben jullie gecreëerd! En ja.. soms is een klus inderdaad toch stiekem zo geklaard.. ;o) Maar niet verven hoor! Puur natuur is al zo mooi..

Ik wens jullie er mooie en gezegende zomermaanden toe!
Lentebloemen zei…
Wat een prachtig plekje hebben jullie toch.Ik moet steeds maar denken aan het kleine huis op de prairie, love it!!
Alleen de muren juist zo laten joh!Zó mooi die houtkleur!

Aritha V. zei…
Net wat lentebloemen zegt, daar dacht ik ook aan: een huisje op de prairie. Wat een heerlijke, licht blog. Dank je wel.
huis tjokvol zei…
wat ziet dat er allemaal prachtig uit zeg,echt een droomplekje,geniet ervan

Populaire posts