Welkom onder de knotwilg!
Welkom onder de knotwilg! Leuk dat u mijn blog gevonden hebt.
Ik ben Tineke, getrouwd en moeder van een meisje van bijna 1 jaar. Doordat mijn man vanuit huis werkt kan ik 3 dagen per week in de ouderenzorg werken zonder dat ons meiske naar de creche hoeft.
We hebben sinds een aantal jaar een volkstuin waarop we een tuinhuisje hebben. We gaan hier zo veel mogelijk naar toe: echt genieten! Er is altijd wel iets te doen, is het niet de wilgen knotten dan is het wel onkruid schoffelen of groenten en fruit oogsten...
Toen we een paar jaar geleden begonnen was er niets dan een lap grond van bijna 300 m2 vol onkruid en de fundering van wat eens een huisje geweest was. Maar we begonnen vol goede moed en bouwden ons tuinhuisje en maakten in het tuinhuisje een bedstee (wel met de afmetingen van tegenwoordig natuurlijk) een toilet en een keukentje.
Ondertussen gingen we ook buiten aan de slag. Van de buren op de volkstuin kregen we allerlei goede tips over het verbouwen van groenten en fruit en ook de bloemen en planten werden niet vergeten.
Het is echt een vorm van ontspannen en onthaasten: de zon op je gezicht, de vogels, de eenden in de sloot, alles wat groeit en bloeit... Ook in deze tijd van het jaar, als het regent of sneeuwt zijn we op de tuin te vinden, is het niet in de tuin zelf dan wel in het tuinhuisje waar we een houtkachel hebben staan die het heerlijk warm kan stoken. En terwijl we pannenkoeken bakken op de kachel staat de chocolademelk te warmen op het petroleumstelletje. Geluk is soms zo eenvoudig...
Ik ben Tineke, getrouwd en moeder van een meisje van bijna 1 jaar. Doordat mijn man vanuit huis werkt kan ik 3 dagen per week in de ouderenzorg werken zonder dat ons meiske naar de creche hoeft.
We hebben sinds een aantal jaar een volkstuin waarop we een tuinhuisje hebben. We gaan hier zo veel mogelijk naar toe: echt genieten! Er is altijd wel iets te doen, is het niet de wilgen knotten dan is het wel onkruid schoffelen of groenten en fruit oogsten...
Toen we een paar jaar geleden begonnen was er niets dan een lap grond van bijna 300 m2 vol onkruid en de fundering van wat eens een huisje geweest was. Maar we begonnen vol goede moed en bouwden ons tuinhuisje en maakten in het tuinhuisje een bedstee (wel met de afmetingen van tegenwoordig natuurlijk) een toilet en een keukentje.
Ondertussen gingen we ook buiten aan de slag. Van de buren op de volkstuin kregen we allerlei goede tips over het verbouwen van groenten en fruit en ook de bloemen en planten werden niet vergeten.
Het is echt een vorm van ontspannen en onthaasten: de zon op je gezicht, de vogels, de eenden in de sloot, alles wat groeit en bloeit... Ook in deze tijd van het jaar, als het regent of sneeuwt zijn we op de tuin te vinden, is het niet in de tuin zelf dan wel in het tuinhuisje waar we een houtkachel hebben staan die het heerlijk warm kan stoken. En terwijl we pannenkoeken bakken op de kachel staat de chocolademelk te warmen op het petroleumstelletje. Geluk is soms zo eenvoudig...
Reacties
en geluk is soms inderdaad heel klein.