Hoera! Lydia 1 jaar...

Een jaar geleden werd onze Lydia geboren. We hadden bijna 5 jaar op haar gewacht en waren (en zijn) dan ook zó blij en dankbaar voor haar... Deze foto maakte mijn broer 's avonds van haar terwijl ze op Gerbrand zijn hand lag, zo schattig... We hebben de foto op de voorkant van het geboorte kaartje gezet. Aan de binnenkant stond het volgende gedichtje:

Ze groeide in de moederschoot

Zo wonderlijk verborgen

O God, wat zijn Uw daden groot

We bevelen haar in Uw zorgen

We bidden U of dit kind

Door U aan ons gegeven

En al zo teer door ons bemind

Tot Uw eer mag leven

Lydia was vanaf het begin al een makkelijk kind. Vanaf de 2 nacht kwam ze maar 1 x per nacht en na een week of 7 sliep ze al door. Toen ze 3 weken oud was begonnen we met een verbouwing van het huis, pal onder haar slaapkamer. Lydia stoorde zich er niet aan en sliep gewoon door alle herrie heen...
Toen ze 7 weken was ging ik met haar naar een cursus babymassage. Dat was echt heel erg leuk. We waren met een groepje van 5 moeders. De andere baby's waren een paar weekjes ouder, maar het was heel gezellig en zowel Lydia als ik genoot ervan.

Toen ze 9 weken oud was verbaasde ze ons allemaal door van haar buik op haar rug te draaien. Eerst dachten we dat het een toevalstreffer was geweest, maar nee, ze kon het echt en deed het keer op keer...

Ondertussen namen we haar overal mee naar toe en sliepen we regelmatig in ons tuinhuisje. Voor Lydia staat daar het oude ledikantje waar in als kind in gelegen heb. En ook daar slaapt ze heerlijk.

Ze is vrolijk, vind andere mensen en vooral kinderen geweldig en speelt (op haar manier) dan ook graag met ze.

We raakten niet uitgekeken op haar en maakten dan ook honderden foto's van haar... Het eerste lachje, voor het eerst zitten en wat al niet meer. Alles was (en is) zo leuk... (Ideaal die digitale albums, dat scheelt heel wat plakwerk!) Hier lag ze zo heerlijk te slapen op het grote bed...



Toen ze bijna 6 maanden was kon ze staan als ze ergens steun aan had. Ook stapte ze toen tussen je handen in. Tja, een vlotte tante dus... In augustus/ september gingen we wat daagjes uit en logeerden we een paar dagen bij een tante in Friesland. Lydia vond het allemaal prima zolang we haar fopspeen en knuffeltje maar mee namen :-)

Ook voor fotomodel spelen is totaal geen probleem voor madam...

Ondertussen kreeg ze haar favoriete plekje in het tuinhuisje: de bedstee. Hier zit een raam in en zo kan ze precies op het achterliggende fietspad kijken naar de mensen die voorbij komen. Vaak wordt er van 2 kanten enthousiast gezwaaid... De middelste foto maakten we in december toen het sneeuwde bij het tuinhuis. Precies op tijd voor de kerstkaarten :-)

Als we 's morgens haar kamer op komen is het eerste wat we zien haar stralende lach. Vaak zit ze al een hele poos in haar bedje te spelen en gaat ze staan zodra ze ons hoort binnenkomen.
Het hobbelpaard kreeg ze al bij haar geboorte van haar ooms en tantes. Ze kruipt er nu steeds vaker zelf op af en vind het geweldig als we haar er op zetten.
Ze is makkelijk en lief, maar soms ook ondeugend en erg eigenwijs: een dametje met pit, die weet wat ze wilt...

En nu is ze dus jarig! Toen ze vanmorgen de slingers en ballonnen zag straalde ze van oor tot oor! De cadeautjes uitpakken was natuurlijk ook prachtig, hoewel Gerbrand even moest helpen om een beginnetje te maken. Ze kreeg van ons een kruiwagentje waar ze (met de pop erin) mee rond rijdt. Ze krijgt binnenkort nog een zandbak, maar de tuin moet nog bestraat worden dus daar hebben we even mee gewacht. Lydia snapt er zelf toch nog niet veel van.

De afgelopen weken oefenden we met 'hieperdepiep - hoera!' en dat heeft ze vanmorgen dan ook heel wat keertjes gedaan.

Vanavond komen de opa's en oma's op visite. Verder houden we het rustig. 'k Heb zelf de afgelopen maanden flink in de lappenmand gezeten en ben nu aan het herstellen van een operatie dus de 'kindervisite' komt binnenkort. Dan komen haar tantes met peuter- en dreumes neefjes en baby nichtje en gaan we naar de kinderboerderij. Misschien nog wel zo leuk ook, hoevaak zijn de kinderen wel niet van slag en huilerig op hun verjaardag door alle drukte en spanningen?!

Straks nog even de taart af maken, want dat hoort er natuurlijk wel bij! En vooruit, nog een laatste foto dan van vanmorgen:

Fijn weekend allemaal!