Tuinkabouter

Wat was het vandaag weer heerlijk weer! Tijd om (je raadt het al) naar de tuin te gaan dus! Vanmorgen moesten we werken, maar Gerbrand had Lydia alvast wat eerder op bed gelegd voor haar middagdutje en zo konden we toch een hele lange midddag naar de tuin.

Van een aardige 'tuin-buurvrouw' had Gerbrand gisteren een speeltentje en een zak speelgoed voor Lydia gekregen. Haar kleinkinderen speelden er niet meer mee en het stond maar in de weg. Nou, Lydia vond het geweldig!

Meestal speelt ze, als we op de tuin zijn, in het ledikantje of zit ze in de kinderwagen. Maar vandaag ging ze op ontdekkingsreis.

Ze voelde eens aan de grassprietjes, plukte een madeliefje, kroop wat door de moestuin en nam een proefje van de grond om die meteen weer uit te spugen... Ze staarde in verrukking naar een dikke hommel die van bloem tot bloem vloog en knipperde tegen de zon in haar snoet. 

Iedereen die voorbij kwam kon rekenen op een enthousiaste zwaai en tenslotte ging ze moe maar voldaan van haar fopspeen en knuffel genieten... Haar handjes, haar snoet, haar kleren: alles was lekker vies, maar wat heeft ze heerlijk gespeeld!

Gerbrand kreeg gisteren hulp van een tuin-buurman toen hij  verder ging met het pallet-hekje. Op het vorige berichtje reageerden Hannie (van Huize Kip kakel) al dat een goede buur beter is dan een verre vriend, en ook Corine (van Hieperdepiep... een feestje!) zei dat we zulke buren in ere moesten houden. Nou, dat doen we zeker!

Zo'n volkstuincomplex is eigenlijk een maatschappij in het klein. Bij ons zijn er bijna 150 tuinen. Er zijn ruim 100 tuinleden (sommigen hebben 2 tuinen en er zijn een paar tuinen vrij). Er is een kantine die een paar keer per week open is en een winkeltje voor tuinartikelen zoals zand, kunst- en koemest etc. Een paar keer per jaar wordt er een 'grote activiteit' zoals een barbeque of plantjesmarkt gehouden. Dit alles wordt georganiseerd en uitgevoerd door vrijwilligers. Ieder lid onder de 70 jaar heeft 5 x per jaar een werkbeurt, dat houdt in op zaterdagochtend met een groepje werken aan het algemene onderhoud. Daarnaast is er een paar keer per jaar vergadering en krijgen we 4 keer per jaar een clubblad.
De leden zijn echt heel verschillend: jong en oud, van allerlei nationaliteiten, van laag tot zeer hoog opgeleid, mannen, vrouwen, mensen die erg van moestuinieren houden tot mensen die bijna hun hele tuin van een laag grind voorzien een een bubbelbad (!) in hun tuinhuis hebben staan en vooral komen om te barbequen...

Juist deze diversiteit maakt het ook erg gezellig. Mensen wisselen tips uit, maar ook stekjes of planten. Je leent en gebruikt gereedschappen van elkaar en helpt elkaar zo mogelijk. En ja, mensen blijven mensen, dus ook op de volkstuin wordt er wel eens op elkaar gemopperd, hoewel wij daar gelukkig niet veel mee te maken hebben gehad. Zelf zijn we niet echt van die 'kantinemensen', sommige leden drinken daar elke zaterdag en woensdag koffie met elkaar, wij zijn liever op onze eigen tuin. Toch kennen we wel veel van de leden doordat Gerbrand in het bestuur zit. Ook maak je vaak een praatje met die en gene terwijl je naar je tuin loopt of juist weer naar huis gaat. En zo kwam het dus gisteren ook dat de buurman een handje kwam helpen met het hekje. Het is nu bijna klaar...

Natuurlijk moeten we het nog beitsen, maar je krijg nu wel een idee hoe het gaat worden... Zelf zijn we er wel enthousiast over en willen we het aan de andere kant waarschijnlijk ook doen. (Maar dan iets lager, daar is geen gevaarlijke sloot waar Lydia niet mag komen...)

En nu nog lekker even nagenieten...