wondercake en narcissen

Een poosje geleden las ik iets over een 'wonderpan'. Vroeger (zeg maar in de jaren '60/ '70) werd hij door veel mensen gebruikt in de keuken. Het is een pan waarin je bijv. zo'n lekkere cake als oma vroeger had kunt bakken zonder dat er een oven aan te pas hoeft te komen. De pan heeft namelijk een soort tulbandvorm (gat in het midden) en een deksel met ventilatiegaatjes. Er onder ligt een bodemplaat die werkt als vlamverdeler. Je zet de pan op een warmtebron (bijv. gasfornuis) en door de vorm en het deksel functioneert de pan als oven. De warmte stijgt op door het gat midden in de pan en verlaat de pan weer via de gaatjes in het deksel. Zo wordt de hele pan goed en gelijkmatig warm en de cake gaar.

Nou, zo'n pan leek ons wel iets, vooral omdat hij ook prima te gebruiken is op een petroleumstelletje of de houtkachel. En in ons tuinhuis hebben we die 2 tot onze beschikking i.p.v. een gewoon gasfornuis. Na het een poosje in de gaten gehouden te hebben kochten we er één via Marktplaats. Het is niet het originele model met mica glaasje, maar een nieuw, aluminium model wat wel op dezelfde manier werkt. Gisteren bracht de post het pakketje en wilde ik 's avonds meteen aan de slag. Op internet had ik inmiddels al heel wat recepten gevonden... Maar, wat eigenlijk nooit gebeurd: de boter was zo goed als op :-(
Vanmorgen dan ook meteen wat extra boter gekocht en toen lekker aan de slag. En wat was het makkelijk! We bakten nu op het kleinste pitje op het fornuis op de kleinste vlam. En na een uur of 2 (ja, je moet wel even geduld hebben) rook het heerlijk in huis en was de cake gaar. Mmmm, meteen even proeven natuurlijk...

We gebruikten dit recept:

• 200 gram zelfrijzend bakmeel
• 200 gram suiker
• 175 gram boter
• 3 eieren

Alles goed mixen (eerst de eieren met de suiker 5 minuten, dan de gesmolten boter en bakmeel toevoegen) en dan alles in de pan en bakken maar!

En dit was het resultaat! Mmmm...

Vanmiddag gingen we ook nog een poosje naar de tuin. Het was eigenlijk wel wat te koud, maar gisteren hadden we nog wat fruitbomen gekocht met kale wortel dus die moesten nodig de grond in.

In het plantgat deden we wat compost uit eigen compost bak: het was prachtige compost, zwart en luchtig. Daar kan ik echt van genieten, lekker met m'n handen in de grond :-)

Aan de voet van het perenboompje wat er al stond, staan de narcissen volop in bloei. Deze had ik vorig jaar als potje met bolletjes voor in huis gekocht. Al die bollen gaan bij ons de grond in als ze uitgebloeid zijn en zo staan er overal vrolijke polletjes. Nog even en dan bloeien de tulpen ook weer! En dan komen de aardbeien en dan... Genieten kan zo simpel zijn!